Poseban osjećaj kajanja, ljudi se u državama sa više stanovnika osjećaju kao mi u zatvoru bi bio zajednički početak za sve što dolazi iz predjela Japana i Malajsije. Zvučno, album je najbolji. Mislim da ti predjeli, narodi, izlaze iz perioda u kojem su se pomalo pribojavali odnosa sa realnošću, realnost je na određeni način umjetnički kompjuterizovana, umjetno inteligentna, te strah postoji nakon kreiranja tehnološkog ostvarenja. Kad pogledamo malo bolje borilačke vještine koje su nastale u tom dijelu svijeta taj strah je pomalo čudan, a sramota je takođe prisutna. Nekad imamo osjećaj zbog loših komentatora da umjesto košarke gledamo karate i slično. Tek na kraju prve pjesme izdanje se oslobađa pritiska saznanja iz treće ruke. Taj period zvuči dosta blisko muzici koja nastaje u Evropi. Reklo bi se da nisu stompbox pedale već sintesajzeri u ubrzanom hodu potova. Noise koji u jednom trenutku djeluje kao da zaista slušamo pretjerano dobar album. Na kraju shvatamo da je to samo noise. Naslovi:
1.SEISMIC VEINS 19:56
2.SILK WRAPPED IN STATIC 02:40
3.PLATES IN DISSONANCE 25:12

ocjena albuma [1-10]: 2

edo žuđelović // 10/09/2025