home > mjuzik > Long Time, No Sea, EP

kontakt | search |

ATTACK ATTACK!: Long Time, No Sea, EP (Oxide Records, 2021)

Sjećate li se ovih napuhanih balavih klinaca iz Columbusa (Ohio, USA)? Švrljali su od nemila do nedraga po metalcoreu, istina bili su jedni od pionira što je koristio i elektroniku u tom žanru ostvarivši enormni uspjeh, posebice s trećim albumom "This Means War" (2012) www.terapija.net/mjuzik.asp?ID=13259 koji je, malo teže za povjerovati dospio do USA no.11, a onda su se pokoškali u toj najvećoj slavi, mijenjali članove, a nakon europske turneje 2013. i razišli.
[ Attack Attack! ]

Attack Attack!   © 2021

I malo je uopće ikome od klasične metalcore publike bilo žao zbog toga. Pogasile su im se sve tadašnje web stranice, Andrew Wetzel (bubnjevi, klavijature, elektronika) i Andrew Whiting (gitara, klavijature) su se sukobili i završili na sudu vodeći pravnu bitku za autorizaciju, te da ne povjeruješ, evo njih ponovno u zajedničkom kružoku nakon 7 godina uz što su samo na račun godinu dana novog FB-a uspjeli okupiti gotovo milijun i pol fanova. Vjerojatno najviše starih, al' to sad i nije bitno.

Bitno je da se ponovno u stilskom aspektu ponašaju isto toliko balavo kao da im je 20, a ne 30 i kusur godina obraćajući se uglavnom publici osnovne i srednje škole s isto takvim lirskim senzibilitetom koji se maknuo nije s onih pozicija prva tri jedina albuma. Dakako, za nekoga tko očekuje zrelost od njih, ovaj povratak je novo razočarenje i sramota za žanr, no malo koga od njihovih fanova to brine jer su na ovih navrat-nanos sklepanih 17 minuta pružili upravo ono što se i traži: zabavu i specifičnu pubertetsku zvrkariju bez opterećenja, mada će sam naziv EP-ija aludirati na neku socijalnu i društveno lošu klimu kako zbog korone dugo vremena nisu išli na more.



Objektivno gledajući, produkcija Joey Sturgisa je sjajna, tu nema nikakvih zamjerki, pa čak niti činjenica što su umjesto starog vokaliste, a mijenjali su ih čak 8 puta (!!!) ovom prilikom doveli nepoznatog Chris Parketnyja, dok je na basu također nepoznati Cameron Perry. Oni su ionako tu samo da slijepo prate naređenja dvojice gazdi usmjerenih na fascinaciju J-popom i countryjem u uvodnoj, zaista nemuštoj "Kawai cowboys" od samo 43 sekunde ciljano napucane za japansko, odnosno tržište dalekog istoka. Uz tek dvije moćnije pjesme u metalcore etici s nezaobilaznim elektronskim kerefekama, pa uz ponešto dubstepa i obaveznih r'n'b, dakako contemporary elemenata, neosporno je da su ona djeca i dalje ostala djeca s nedostatkom istinske originalnosti slijedivši gabarite posljednjih radova Bring Me The Horizon i čitave plejade elektronskih metalcore klovnova.

Jeza i grozota se nastavljaju. Korn im može biti zavidan ako ponovno komercijalno uspiju. Sva sreća što je ovo samo EP...

Naslovi: 1.Kawai cowboys, 2.Brachyura bombshell, 3.Press F, 4.All my life, 5.Fade with me, 6.Dear Wendy

ocjena albuma [1-10]: 4

horvi // 31/10/2021

Share    

> mjuzik [last wanz]

cover: Maori i crni Gonzales

ATHEIST RAP: Maori i crni Gonzales (2024)

| 09/12/2024 | pedja |

>> opširnije


cover: Stranci, EP

SCARLET NOTES: Stranci, EP (2024)

| 06/12/2024 | horvi |

>> opširnije


cover: Gateway to Oblivion

GLIS: Gateway to Oblivion (2024)

| 05/12/2024 | horvi |

>> opširnije


cover: Semi-final Hour of the Flood / Drunk Love Music / Zamka

ON TOUR / GLIB / BAOBAB: Semi-final Hour of the Flood / Drunk Love Music / Zamka (2024)

| 05/12/2024 | pedja |

>> opširnije


cover: Emanations of Forgotten Past

LABOUS an ANKOU: Emanations of Forgotten Past (2024)

| 03/12/2024 | edo žuđelović |

>> opširnije



well hosted by plus.hr | web by plastikfantastik*